در سال های اخیر، بخش حمل و نقل به عنوان یک تسهیل کننده اساسی تجارت بین ترکیه و ایران، به ویژه برای بازرگانان ایرانی که به دنبال دسترسی به بازارهای مرزی هستند، ظاهر شده است. موقعیت استراتژیک جغرافیایی ترکیه، پل ارتباطی بین اروپا و آسیا، همراه با زیرساخت های حمل و نقل به خوبی تثبیت شده، فرصت های زیادی را برای بازرگانانی که به دنبال مسیرهای کارآمد و مقرون به صرفه برای کالاهای خود هستند، ارائه می دهد.
شبکه گسترده جاده ای ترکیه که شامل بزرگراه ها و بزرگراه ها می شود، به عنوان شریان حیاتی برای تجارت فرامرزی عمل می کند. تجار ایرانی اغلب حمل و نقل جاده ای را به دلیل انعطاف پذیری و در دسترس بودن آن انتخاب می کنند. مسیرهای کلیدی اتصال ترکیه به ایران شامل بزرگراه های E80 و E99 است که جابجایی کالا را از شهرهای بزرگ ترکیه مانند استانبول، آنکارا و ازمیر به گذرگاه های مرزی کلیدی ایران مانند بازرگان، گوربولاک و کاپیکوی تسهیل می کند.
علاوه بر این، شبکه راهآهن ترکیه و ایران در سالهای اخیر مورد توجه قرار گرفته است و یک روش حملونقل جایگزین برای بازرگانان ارائه میدهد. مسیر راه آهن استانبول – تهران که در سال 2019 افتتاح شد، زمان و هزینه های ترانزیت را برای تجار ایرانی به میزان قابل توجهی کاهش داده است. این پیوند ریلی نه تنها اتصال را افزایش می دهد، بلکه یک گزینه حمل و نقل پایدار را نیز فراهم می کند، که با تلاش های هر دو کشور برای ترویج ابتکارات سازگار با محیط زیست هماهنگ است.
علاوه بر این، حمل و نقل دریایی نقشی محوری در تسهیل تجارت بین دو کشور، به ویژه برای محموله های فله ایفا می کند. بنادری مانند بندرعباس در ایران و مرسین در ترکیه بهعنوان قطبهای حیاتی برای تجارت دریایی عمل میکنند که تسهیلات کارآمد حمل و نقل محمولهها و رویههای گمرکی ساده را ارائه میدهند. خدمات منظم کشتی بین بندرعباس و مرسین گزینه قابل اعتمادی را برای بازرگانان ایرانی که به دنبال حمل کالاها به ویژه اقلام فاسدشدنی از طریق دریای خزر هستند، فراهم می کند.
علاوه بر روشهای معمول حملونقل، خدمات حملونقل هوایی برای محمولههای با ارزش بالا و حساس به زمان اهمیت پیدا کردهاند. فرودگاههای بزرگ استانبول، تهران و تبریز با ارائه راهحلهای لجستیکی کارآمد و اتصال به بازارهای جهانی، تقاضای رو به رشد برای محموله هوایی را تامین میکنند. تجار ایرانی از خدمات حمل و نقل هوایی برای کالاهای فاسد شدنی، الکترونیک و دارو استفاده می کنند و از تحویل سریع به بازارهای مرزی اطمینان می دهند.
چشمانداز:
چشمانداز حملونقل بین ترکیه و ایران بهدلیل پیشرفتهای فناوری و توافقنامههای تجاری دوجانبه، بهطور مداوم در حال تغییر است. طرحهای دیجیتالیسازی مانند اسناد الکترونیکی و سیستمهای ردیابی بیدرنگ، فرآیندهای لجستیک را ساده میکنند و به بازرگانان این امکان را میدهند تا محمولههای خود را یکپارچه نظارت کنند. علاوه بر این، همکاری بین سهامداران دولتی و خصوصی، نوآوری و توسعه زیرساخت را تقویت می کند و کارایی و قابلیت اطمینان شبکه های حمل و نقل را تضمین می کند.
با این حال، علیرغم پیشرفت های انجام شده، چالش ها در حمل و نقل برون مرزی از جمله موانع نظارتی، تاخیرهای گمرکی و محدودیت های زیرساختی همچنان وجود دارد. پرداختن به این چالش ها مستلزم تلاش های هماهنگ هر دو دولت برای ساده کردن رویه ها، تقویت زیرساخت ها و تقویت همکاری بیشتر بین ذینفعان است.
نتیجه گیری:
در پایان، حمل و نقل نقشی محوری در تسهیل تجارت بین ترکیه و ایران ایفا می کند و راه های متنوع و کارآمدی را برای بازرگانان ایرانی برای دسترسی به بازارچه های مرزی فراهم می کند. با استفاده از شبکههای حملونقل جادهای، ریلی، دریایی و هوایی، بازرگانان میتوانند از مزایای استراتژیک ارائهشده توسط زیرساختهای حملونقل ترکیه استفاده کنند و یکپارچگی اقتصادی و رفاه بیشتر را برای هر دو کشور تقویت کنند.